W 1984 roku Chicago stało się domem dla młodej gwiazdy koszykówki zawodowej, Michaela Jordana, który zaczął grać w drużynie Chicago Bulls. Z czasem Jordan stał się symbolem miasta i przyćmił negatywny wizerunek, jaki nadali mu jego byli (nie)sławni obywatele. W narracjach poświęconych Jordanowi, które tworzą swoisty, uwspółcześniony mit sportowca-herosa, zauważalny jest kontrast pomiędzy ulubionym sportowcem Ameryki a „Wietrznym Miastem” – Jordan był piękny, Chicago było brzydkie. Artykuł omawia wpasowywanie się Jordana jako postaci w klasyczne kanony piękna oraz sposoby, w jakie Chicago lat 80. i 90. XX wieku, opisywane w tekstach narracyjnych poświęconych koszykarzowi, stanowi niezbędny punkt odniesienia dla mitu Jordana, oferując neoklasyczny kontrast pomiędzy estetyką „noir” miasta i uwypukloną estetyką „blasku” Michaela Jordana.

Link do spotkania: https://meet.google.com/wnh-qtjc-pym